بهینه سازی عملکرد مشترک فولاد و بتن در افزایش ظرفیت باربری المان های مختلط تحت خمش با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در راستای گرایش صنعت ساختمان به سمت احداث سازه هایی با دهانه های بزرگ همراه با سیستم سقف سبک تر و با ضریب اطمینان بالا در مقایسه با سایر سیستم های سازهای، سقف مرکب با عرشه ی فولادی مورد توجه قرار گرفته است. توجیه اقتصادی این طرح در ترکیب فولاد و بتن و قرارگیری آنها در محل مناسب به لحاظ نوع رفتار و قابلیت های این مصالحمی باشد. عملکرد مناسب این سیستم تا حد زیادی به میزان انتقال برش بین فولاد و بتن بستگی دارد، که انتقال برش نیز به چند عامل وابسته است. استفاده از برش گیرهای انتهایی و ایجاد آج و انوار زایده ها میتواند به افزایش درگیری بین فولاد و بتن منجر شود که تاثیر مثبتی بر رفتار دال دارد. بیشترین عامل خرابی و شکست در این نور دال، جدا شدگی و لغزش طولیبین دو ماده می باشد. در این مطالعه به بررسی سقف عرشه ی فولادی از جنبه ای طراحی، محاسبات، با استناد به نتایج حا صله از شرایط اعمالی بر مدل سازه ای توسط نرم افزارهای به روز طراحی به دنبال بهینه نمودن عملکرد مشترک فولاد و بتن در افزایش ظرفیت باربری المان های مختلط تحت خمش به کمک تولباکس الگوریتم ژنتیک در نرم افزار متلب می باشیم