تحلیلی بر شناخت ابعاد پایداری در نظام شهری و توسعه ناحیه ای شهر زابل

توسعه پایدار حالت تعادل و توزان میان ابعاد مختلف توسعه است که هدف آن بهبود بخشیدن به شرایط کیفی زندگی انسان است. دستیابی به توسعه پایدار شهری به منظور بهره برداری مناسب از منابع و ایجاد رابطه متعادل و متوزان میان انسان، اجتماع و طبیعت، هدف نهایی برنامه ریزان و مدیران توسعه شهری است. لذا، در این مطالعه به بررسی شناخت شاخصهای پایداری در نظام شهری و توسعه ناحیه ای در شهر زابل پرداخته شده است. روش تحقیق تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی و میدانی است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از مدل ELECTRE استفاده شده است. براساس نتایج شاخص کالبدی با وزن به دست آمده 0/56، شاخص خدمات شهری با وزن به دست آمده 0/26 و شاخص اجتماعی با وزن به دست آمده 0/18 بالاترین و پایین ترین وزنها را دارد. همچنین براساس5نتایج5 رتبه بندی5 شاخصها در نواحی شهری زابل، ناحیه دو و سه و پنج بیشترین پایداری را نسبت به نواحی شهری یک و چهار در شاخصهای اجتماعی و کالبدی و خدمات شهری دارد.