بررسی مشخصه های موثر بر اجتماع پذیری فضاهای عمومی به منظور افزایش تعاملات اجتماعی

با توجه به اهمیت و تاکید بر تعاملات اجتماعی انسان در فضای عمومی شهری، پژوهش حاضر در پی دستیابی به معیارها و مولفه های کیفی موثر است که بتوانند در ارتقاء تعاملات اجتماعی در فضای عمومی شهری تاثیرگذار بوده و به باززنده سازی خاطرات جمعی بپردازد. لذا روش تحقیق در این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت، تحلیلی و توصیفی با رویکرد پیمایشی می باشد. همچنین تحلیل یافته ها به کمک نرم افزار spss صورت گرفته است. حوزه مطالعه این پژوهش مراکز فرهنگی و هنری و جامعه آماری آن نیز محدوده فرهنگسرای نیاوران، موزه هنرهای معاصر تهران و همچنین محدوده خیابان ولیعصر بوده است. ابزار گردآوری داده ها را پرسشنامه محقق ساخته است و پژوهش حاضر با استفاده از پرسشنامه ای منظم و از پیش تدوین شده انجام پذیرفته و به تحلیل مولفه های مورد مطالعه از طریق مطالعات میدانی در مراکز فرهنگی پرداخته است. با توجه به نتایج تحلیل یافته های تحقیق، اثبات شد که نوع شکل گیری یک فضای کالبدی می تواند عاملی برای اجتماع پذیری باشد و همچنین می توان با بهره گیری از قابلیت های محیطی بر افزایش روابط اجتماعی مطلوب افراد در فضاهای اجتماعی تاثیرگذاشت و فرم فضای کالبدی نیز می تواند به عنوان عاملی موثر در تعاملات اجتماعی ایفای نقش نماید.