نقش کمال گرایی در تعل لورزی رفتاری با میانجیگری خود تنظیمی

تعل لورزی، یک پدیده رفتاری است که به صورت به تاخیر انداختن تکالیف، توصیف شده و موجب ایجاد استرس، احساس گناه، کاهش شدید بازدهی فردی می شود. همچنین به دلیل عدم تعهد به تکالیف و مسئولیت ها به عدم تائید اجتماعی منجر می شود. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش کمال گرایی در تعلل ورزی رفتاری با میانجیگری خود تنظیمی بود. این پژوهش از نوع بنیادی- همبستگی بود که در راستای آن از جامعه دانشجویان دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 97-98 با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 300 نفر انتخاب و برای اندازه گیری داده ها از مقیاس ارزیابی تعلل ورزی لی و مان، مقیاس چند بعدی کمال گرایی MPS، مقیاس ارزیابی خود نظارتی استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که خودتنظیمی قادر است روابط بین کمال گرایی را با تعلل ورزی رفتاری میانجیگری کند. در این راستا مدل اندازه گیری شده با مدل نظری برازش مطلوب دارد این یافته ها، تلویحات عملی برای کاهش تعلل ورزی در دانشجویان داشته و بیانگر این است که ویژگی های شخصیتی ومهارت های رفتاری در بروز و ظهور تعلل ورزی نقش اساسی دارند.