اثر ورمی کمپوست و کودهای نیتروژن و فسفر زیستی بر عملکرد دانه و روغن کدوی طبی (Cucurbita pepo L. var. styriaca)

جایگزین شدن کودهای زیستی بجای کودهای شیمیایی می تواند نقش بسزایی در تولید و تضمین سلامت محصولات زراعی داشته باشد. به این منظور آزمایشی در قالب طرح اسپلیت-فاکتوریل با 3 تکرار در سال زراعی 94-1393 در شرایط اقلیمی شهرستان اسلام آباد غرب واقع در استان کرمانشاه اجرا شد. اثر سطوح مختلف ورمی کمپوست (صفر، 5 و10 ) تن در هکتار به عنوان فاکتور اصلی، کود نیتروژن زیستی با دو سطح (شاهد و بارور-1) و کود زیستی فسفاتی با دو سطح (شاهد و بارور-2) به عنوان فاکتور فرعی مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق صفات: وزن هزار دانه، عملکرد دانه در هکتار، متوسط عملکرد روغن در هکتار و درصد روغن اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که تیمار ورمی کمپوست صفات عملکرد روغن و درصد روغن دانه را تحت تاثیر قرار داد. همچنین اثر فسفر بر عملکرد دانه، عملکرد روغن و درصد روغن دانه معنی دار شد. در این مطالعه بیشترین میزان عملکرد دانه با مقدار 195/50 کیلوگرم در هکتار از تیمار کاربرد 5 تن در هکتار و بارور نیتروژن زیستی و بالاترین عملکرد روغن با مقدار 30/15 کیلوگرم در هکتار از تیمار بارور فسفر زیستی بدست آمد. در مجموع تیمار کاربرد 5 تن در هکتار ورمی کمپوست مناسب ترین تیمار از نظر حصول حداکثر عملکرد دانه تعیین شد.