بررسی تجربی اثر عمق شیار V شکل بر انرژی شکست شارپی در آلومینیوم 7075

امروزه آزمایش ضربه شارپی به عنوان یک آزمایش کنترل کیفیت عمومی در صنایع مختلف الزامی است و استانداردهای صنعتی متعددی برای انجام دقیق این آزمایش تدوین شده است. تعیین انرژی شکست دینامیکی در آزمایش ضربه شارپی و ارتباط آن با چقرمگی شکست دینامیکی از طریق روابط نیمه تجربی اهمیت دارد. با توجه به اینکه عوامل متعددی در تعیین تجربی انرژی شکست شارپی دخالت دارند (به عنوان مثال زاویه شیار اولیه، عمق شیار، شعاع ریشه شیار، خروج از مرکز شیار نسبت به مرکز جرم چکش، ابعاد مقطع نمونه، شعاع و فاصله تکیه گاه ها، هندسه و سرعت ضربه چکش، و روش ایجاد شیار اولیه مانند خانکشی یا ماشینکاری) مطالعه تغییرات این پارامترها و بررسی اثر کمی این تغییرات در انرژی نهایی اندازه گیری شده اهمیت فراوانی دارد. در تحقیق حاضر که برای نخستین بار در داخل کشور صورت میگیرد، آزمایش ضربه شارپی روی نمونه آلومینیوم 7075-T651 (مورداستفاده در صنعت هوافضا و حمل ونقل ریلی) با اندازه کامل 10×10×55) میلیمتر) با عمق شیارهای متفاوت انجام و انرژی شکست اندازه گیری میشود. سپس ارتباط انرژی شکست شارپی به عنوان تابعی از تغییرات عمق ترک اولیه تعیین می-شود. با استفاده از این رابطه میتوان با موجود بودن ابعاد هندسی ترک اولیه (با احتساب تلرانس های مجاز قیدشده در استاندارد )، میزان خطا در اندازهگیری انرژی شکست شارپی آلومینیوم آزمایش شده را تعیین نمود.