بررسی نقش عوامل کالبدی در شکل گیری قرارگاه های رفتاری ( نمونه موردی: خیابان امام خمینی کاشمر )

جدارهای ساخته شده به عنوان عناصر مهم سازنده وجه کالبدی فضای شهری بوده وتعریف خوانایی و ترکیب فضارابه همراه داشته والزمه دعوت از مردم وحضور فعالیت ها درفضای شهری می باشد. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر فرم و کالبد بر تعامالت اجتماعی شهروندان و شکل گیری قرارگاه های رفتاری در خیابان امام خمینی کاشمر پرداخته و به دنبال پاسخ گویی به این سوال است که چگونه می توان در طراحی فضای شهری سبب افزایش مراودات اجتماعی مردم شد. خیابان امام در مرکزکاشمر قرار گرفته است همچنین باید در نظر داشت که این خیابان یکی از قدیمی ترین و مهمترین خیابان های این شهر می باشد و با توجه به حضور زائرین و شهروندان در این محدوده، فرم کالبدی ان به عنوان عنصر اصلی در ساختار شهر حایز اهمیت است. بدین ترتیب مهمترین هدف این تحقیق تبیین معیارهای کالبدی مطلوب و موثر بر میزان تعامالت اجتماعی شهروندان در خیابان امام می باشد. و نیزیافتن اینکه چگونه می توان به واسطه تغییر فرم کالبدی، بستری مناسب برای تعامالت شهروندان فراهم کرد. در این بین تحقیقات مشابهی در ارتباط با این موضوع انجام شده که از آن جمله می توان به افرینش نظریه معماری ، زبان الگو )کریستوفر الکساندر(، ضوابط و معیارهای طراحی شهری)مرکز تحقیقات مسکن و شهرسازی(، امیر دژدار، غالمحسین طلیسچی و رحمان روحی دهکردی در تحقیقی به نام بازشناسی مفهوم قرارگاه های رفتاری، منصور بهادری در مقاله ای به نام مولفه های موثر بر نقش نما و جداره ها در ارتقا خوانایی خیابانها در منظر شهری، دانیال عباسی در تحقیقی به نام نقش کیفیت فضاهای عمومی شهر بر حضورپذیری و بروز تعامالت اجتماعی، نوید سعیدی رضوانی و زهرا شش پری با تاملی در مفهوم و عملکرد پاتوق در فضای شهری اشاره نمود. در نهایت بررسی های انجام شده نشان می دهد که هیچ یک از تحقیقات صورت گرفته به بررسی تاثیر جداره های شهری بر شکل گیری رفتارها نپرداخته اند.