معرفت شناسی حقیقت و مجاز در فضای مجازی با رویکرد حکمت (نظری و عملی) اسلامی

ملازمت با حق در گرو ملازمت عقلی و عملی است؛ خدای حکیم فرایند پرورش انسان از قوه به فعل را در نظام احسن به خوبی طراحی نمود که تربیت انسان الهی و لازمه فعلیت یافتن انسان در پرتو حیات فردی و اجتماعی اوست، ضمانت اجرای این احکام و تکالیف شرعی نیز بر عهده حاکمان الهی است که با یکی از ابزارهای مهمی که در دست دارند- رسانه ها- به این مسئله مبادرت می ­ورزند. رهاوردهای حکمت، تبیین مسئله حق است چه این­که بعض از حکمای متاخر حکمت را به حق تعریف نمودند؛ آن­گاه با بررسی ابعاد موضوع باید منظومه فکری که تمام اضلاع آن هماهنگ با حکمت باشد را تعریف نمود. بر این اساس، ابتدا باید در چارچوب هستی شناسی که شالوده و بنیان های نظری یک مسئله است حکمت را مشخص نمود، سپس در معرفت شناسی تبیین می شود که وجه و دلیل آن چه بوده و کتاب و سنت و عقل و اجماع هر کدام به ترتیب رتبه جایگاه حق را توصیف و اثبات می ­نمایند. مرحله سوم نیز جایگاه انسان در مقام خلیفه الهی و رابطه آن با حق است. اگر حکمت به حق تبیین و تفسیر شود و آن را به انسان و اجتماع سریان داد و اضلاع سه گانه بنیان های نظری آن را مشخص نمود، آن­گاه جایگاه رسانه در این منظومه فکری مشخص می­شود و پاسخگوی پرسش ­های زیر خواهد شد که در این پژوهش تلاش می­ شود به آن­ها پاسخ داده شود: -        رابطه حق و شانیت رسانه در هدایت جامعه و انسان در مقام خلیفه الهی چیست -        آیا رسانه در این منظومه فکری صاحب حق است و اگر صاحب حق است، آیا تکالیفی نیز بر عهده دارد -        تکالیف رسانه در تربیت انسان و جامعه محق چیست -        اقتضائات رسانه در این منظومه چیست -        تفاوت حق در رسانه حکمت­ محور با مباحث حقوق رسانه در غرب چیست