قرآن و بحث تغذیه و غذای حلال

بیان مساله: یکى از وظایف انبیا بیان خوردنى ها و آشامیدنى هاى حلال وحرام براى مردم بوده است . قرآن کریم، انواع غذاها را که برای جسم و روح انسان مفید بوده و ذائقه ی او را نیز ارضاء کرده حلال شمرده است، و از طرفی انسان را از خوردن غذاهای مضر و پلید نهی کرده است و بیش از 160 آیه در قرآن در باره خوراکی ها و غذاهای حلال وحرام و تغذیه آمده است . ممنوعیت از غذاهای غیر بهداشتی و تنفرآمیز یکی از خدمات ادیان الهی به بشریت است، زیرا در شرایطی که میکروب کشف نشده بود و اثرات غذاهای پلید در بوجود آوردن بیماری ها روشن نبود، آنها را ممنوع اعلام کرده و این خدمت بزرگی در جهت سلامتی انسانها می باشد.هدف پژوهش: استفاده از خوراکی های حلال علاوه بر آنکه سلامت جسمی را در پی دارد، امکان بهره مندی از خوراکهایی با کیفیت و مطلوب را نیز فراهم می آورد. در این پژوهش انواع خوراک حلال و حرام از دیدگاه قران و اسلام بررسی می شود . بی تردید بحث در مورد حلال و حرام بودن خوراکها گسترده است، در اینجا هدف تنها اشاره گذرا به موضوع و یادآوری تاکیدات و اشاره های قرآنی است . روش و چگونگی انجام پژوهش : بحث در مورد حلال و حرام بودن خوراکها گسترده است، در اینجا هدف تنها اشاره گذرا به موضوع و یادآوری تاکیدات و اشاره های قرآنی است . یافته ها و نتیجه گیری: حرام ها و حلال های خداوند دارای مصلحت ها و حکمت هایی است که با پیشرفت علوم بدانها بیشتر پی می بریم. به عبارت دیگر قرآن به برخی نکات اشاره می کند که علوم پزشکی و عقل آدمیان درصدر اسلام آنها را کشف نکرده بود که نمونه ی آن تحریم گوشت خوک است که به برخی از مضرات و حکمت های آن اشاره شد و نمونه های دیگر تحریم گوشت درندگان، مردار وخون است که خوردن آنها موجب انواع بیماری ها و مسمومیت ها می گردد.