تبیین نقش میانجی تعهد سازمانی در رابطه تاثیر مدیریت منابع انسانی دارای مسئولیت پذیری اجتماعی بر رفتار شهروندی کارکنان ذوب آهن اصفهان

در پژوهش حاضر تاثیر مدیریت منابع انسانی دارای مسئولیت پذیری اجتماعی بر رفتار شهروندی سازمانی با نقش میانجی تعهد سازمانی بررسیشده است. این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر نحوه گردآوری اطلاعات، توصیفی–علی و مبتنی بر مدلیابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان ذوب آهن اصفهان بوده و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 281 نفر به دست آمده است که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. به منظور گردآوری داده ها، از ابزار پرسشنامه مشتمل بر پرسشنامه های مدیریت منابع انسانی دارای مسئولیت پذیری اجتماعی (شین و ژو، (2011، رفتار شهروندی سازمانی (آرجنترو و همکاران، (2008 و تعهد سازمانی (آلن و مایر، (1990 استفادهشده و پایایی پرسشنامه با روش آلفای کرونباخ (0/966) تاییدشده است. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل مسیر و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری با نرمافزار AMOS استفاده شده است. نتایج نهایی نشان میدهد که مدل مفهومی اولیه از برازش مناسبی برخوردار بوده است. در نهایت فرضیه اول مبنی بر تاثیر مدیریت منابع انسانی دارای مسئولیتپذیری اجتماعی بر تعهد سازمانی تایید میشود و فرضیه دوم با عنوان تاثیر مدیریت منابع انسانی دارای مسئولیت پذیری اجتماعی بر رفتار شهروندی رد میگردد. در فرضیه سوم نیز میانجی گری تعهد سازمانی در رابطه مدیریت منابع انسانی دارای مسئولیت پذیری اجتماعی بر رفتار شهروندی نیز رد شده و تاثیر مدیریت منابع انسانی دارای مسئولیت پذیری اجتماعی بر رفتار شهروندی با تاثیر غیرمستقیم تعهد سازمانی معنادار است.