بررسی فقهی و حقوقی نظریه مشورتی شماره 1365/7/27-7/1456

آراء حقوقی بسیاری درجهت تبییین جامع تر قوانین مصوب، تدوین میشوند. یکی از این آراء مهم و کارامد، نظریه شماره 1365/7/27-7/1456 میباشد که بنابر این رای، چنانچه فرد صغیری اقدام به راندگی نموده و عمل وی منجر به وقوع قتلی تحت عنوان قتل خطای محض گردد، عاقله وی عهده دار مسئولیت کیفری دیه ناشی از آن خواهد شد. حال، در صورتی که عاقله صغیر، عنوان دارنده(مالک) وسیله نقلیه نیز میباشد، پرداخت دیه توسط وی، تحت عنوان مسئولیت کیفری دارندگان وسایل نقلیه نیز قرارخواهدگرفت. لذا راننده به سبب فقدان شرایط تحمل مسئولیت کیفری، از متحمل شدن مجازات ناشی از آن، معاف شده و عاقله(دارنده) به تنهایی، کیفر مذکور را متحمل خواهد شد. تحقق چنین امری نه تنها به استناد عمومیات بند ب ماده 292 ق.م.ا مصوب 1392 محرز است بلکه، صراحت رای مذکور نیز بر این بزه دلالت تام دارد. نگارنده در این نوشتار ارکان تشکیل دهنده این بزه را مورد ارزیابی قرار داده و افزون بر آن، با استعانت از مبانی فقهی مسئولیت کیفری بزه مزبور همچون الصبی عمده خطا و موارد مذکور دیگر مستندات فقهی ارائه شده را موردمداقه قراردادهاست و از این رهگذر، به تبیین مبانی فقهی و حقوقی نظریه مورد نظر درخصوص بزه مزبور، پرداخته است.