بررسی رفتار تیرهای عمیق بتن آرمه تحت میلگردگذاری حداقل، متوازن و حداکثر

در این مقاله به بررسی رفتار تیرهای عمیق بتن آرمه تحت میلگردگذاری حداقل، متوازن و حداکثر با استفاده از نرم افزار اجزاء محدود ABAQUS پرداخته می شود. بدین منظور از 9 نمونه تیر عمیق بتن آرمه با مقاومت فشاری 40MPa استفاده شده است. در تمامی تیرها ضخامت، ارتفاع و طول دهانه به ترتیب برابر 300، 800 و 1500 mm است. تکیه گاهها از نوع دو سر ساده و بارگذاری از نوع متمرکز دو نقطه ای است، و مقدار میلگردهای بدست آمده از روش خرپایی نیز محاسبه شده است. همچنین میلگردگذاری خمشی و برشی برای سه حالت حداقل، متوازن و حداکثر در نظر گرفته شده است. از نتایج بدست آمده می توان دریافت که با افزایش میلگرد برشی در حالت های میلگردگذاری خمشی حداقل تیر دچار کاهش ظرفیت باربری اما رفتار به مراتب انعطاف پذیرتر و از شکست تیر در تغییر مکان های بیشتر جلوگیری می شود، ولی با افزایش میلگرد برشی در تیر با مقدار حداکثر میلگرد خمشی، تیر دارای افزایش ظرفیت باربری، سختی و رفتار شکل پذیری تری از خود نشان داده است. همچنین با افزایش میلگرد خمشی از مقدار حداقل به متوازن و حداکثر ظرفیت باربری و سختی تیر هر دو افزایش پیدا می کند و بهترین حالت میلگردگذاری خمشی در حد متوازن با 18 / 5 درصد افزایش نسبت به حداقل میلگرد خمشی و رفتار بهتر نسبت به حداکثر میلگرد خمشی است