بررسی تاثیر مدل همگرایی رسانه ها در شیوه ارائه پیام های تبلیغاتی با رویکرد جذب مخاطب

امروزه با توجه به دیجیتالی شدن محتوا که حاصل همگرایی رسانه هاست ، ذائقه و سلایق مخاطبان نسبت به گذشته تغییر پیدا کرده است و مخاطبان بیشتر اوقات خویش را در اینترنت و شبکه های اجتماعی می گذرانند پس ابزارها و رسانه هاس سنتی از جمله روزنامه ها ، مجلات ، رادیو ، تلوزیون و بیلبردها با روش های قدیمی به تنهایی جهت ارائه پیام های تبلیغاتی ، جذابیت زیادی برای مخاطبان ایجاد نمی کنند . بنابراین شیوه ارائه پیام های تبلیغاتی متاثر از ابزارهای سنتی و قدیمی ناکافی است و مشکلات اساسی جهت جذب مخاطبان با استفاده از روش های قدیمی بوجود آمده است . در این راستا قدرت انتخاب و گزینشگری مخاطبان امروزی افزایش یافته و دیگر به راحتی در معرض هر پیام تبلیغی قرار نمی گیرند ، حال شرکتها و مدیرانی که روی پیام تبلیغی مخاطبان و رسانه ها شناخت بیشتری داشته باشند تبلیغات موثری را ارائه می دهند که این خودش می تواند عامل موثر برای مصرف کنندگان کالا و خدمات باشد . همگرایی رسانه ها باعث بوجود آمدن کسب و کارهای جدید و ایجاد کارآفرینی در بازارهای جدید شده است ، پس کشف و شناسایی عوامل موثر بر مدل همگرایی رسانه ها در شیوه ارائه پیام های تبلیغاتی با رویکرد جذب مخاطب موضوع این تحقیق بوده است . روش تحقیق این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نوع اکتشافی است برای اثبات فرضیه های تحقیق از دو روش کمی و کیفی استفاده شده است ابزارهای جمع آوری داده ها جهت تجزیه و تحلیل و اثبات فرضیه ها ، پرسشنامه و مصاحبه عمقی از مدیران شرکتهای تبلیغاتی ، اساتید دانشگاه ، صاحبنظران و متخصصان در علوم رسانه و تبلیغات بوده است . نتایج کلی تحقیق ضمن تایید فرضیه های تحقیق، نشان می دهد که از میان چهار بعد مدل همگرایی رسانه ها یعنی ابزارهای رسانه ، بستر توزیع ، صنایع رسانه و اولویت رسانه ها ، بعد ابزارهای رسانه ×ها از اهمیت بالایی در مدل همگرایی رسانه ها جهت ارائه پیام های تبلیغاتی با رویکرد جذب مخاطب را دارد .