بررسی شیوه بافت ساچین در غرب استان مازندران

ساچین یا ساچیم جزو صنایع دستی کهن ایران زمین و برآمده از دستان زنان هنرمند خطه شمال ایران به ویژه غرب استان مازندران است. این دست بافته که تجلی ذوق، هنر و زیبایی شناسی مردمان شمال ایران و از بافته های داری غرب مازندران به احیائ دوباره نیاز دارد. دست بافته هایی مانند ساچیم، به لحاظ ساختار و درونیات طرح ها و نگاره هایشان جایگاه خاصی در مناطق روستایی استان مازندران دارند که اغلب توسط زنان روستا بافته می شود. از جمله مناطقی که بافت ساچین در میانشان رایج است، شهرستان کلاردشت در شهرستان چالوس است که نقوش متنوع بافته هایشان جای بسی تامل دارد. هدف از این تحقیق، شناسایی ابزار و روش بافت ساچین در منطقه ی کلاردشت مازندران و همچنین معرفی برخی نقوش آن است. بدین جهت به دنبال پاسخگویی به سوال این تحقیق که چگونه می توان به یک روند مشخص جهت نمایش روند اجرای انواع ساچین در این منطقه دست یافت. روش تحقیق در این مقاله کیفی که اطلاعات آن علاوه بر مطالعات میدانی در زمینه ساچین بافی کلاردشت مازندران که با حضور در منطقه صورت گرفت، از روش کتابخانه ای نیز جمع آوری شده است، از نوع تحلیلی- توصیفی و از نظر هدف جزء تحقیقات کاربردی است. نتایج تحقیق نشان می دهد که ساچین در منطقه ی کلاردشت با استفاده از دار افقی و دستگاه دووردی و در رنگ های شاد و نقوش متنوع بافته می شود.