مطالعه فرم بصری و کاربرد خطوط ایرانی در طراحی پوشاک با رویکرد تایپوگرافی

خط و خوشنویسی یکی از هنرهای برجسته ی ایرانی و از گویاترین هنرهای بصری است و که نقش کاربردی و بسزایی در درک پیام های دیداری و جذب مخاطبان دارد از سال ها پیش تاکنون نگاه به خط و خوشنویسی و نوع کارکرد آن دچار تحولات بسیاری شده است. تایپوگرافی، پردازش زبان بصری برای تقویت وضوح و قدرت نوشته است و سعی در تقویت ویژگی بصری حروف و نزدیک کردن نوشته به تصویر دارد. هدف از این پژوهش نشان دادن جنبه های کاربردی، فرم بصری و وجود جلوه های بصری خط، خوشنویسی و تایپوگرافی در طراحی و تزیین پوشاک است. روش انجام تحقیق بر مبناى ماهیت توصیفى -تحلیلى بوده و شیوه گردآورى اطلاعات به صورت ترکیبى (کتابخانه اى و میدانى) و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز کیفی است. نتایج بیانگر این است که با کاربردی کاردن خطوط ایرانی و استفاده از آن در طراحی پوشاک می توان به معرفی، رشد و اعتلای فرهنگ و اصالت ایرانی، استفاده از این خطوط بعنوان عنصر بصری و ایرانی در معرفی به بازارهای خارجی و مقابله با ورود نمادهای غربی در آثار ایرانی دست یافت.