بررسی تطبیقی آثار شیگئوفودا و مرتضی ممیز با تاکید بر عنصر تصویری دست

امروزه ثابت شده که هنر گرافیک در شکل دادن به ضروریات اجتماعی و فرهنگی هر سرزمینی نقش به سزایی داشته است. در ایران شیوه تفکر و جهان بینی امروز هنر گرافیک را مدیون مرتضی ممیز پدر گرافیک ایران هستیم. بسیاری او را برجسته ترین چهره ی گرافیک ایران می دانند. او به عنوان استاد دانشگاه و تاثیرگذاری مدام بر روند گرافیک ایران حضوری موثر بر هنر ما داشته است. در پی شناخت ممیز با هنرمند گرافیست (ژاپنی) به نام شی گئوفوکودا آشنا خواهیم شد. حضور همزمان آنها در یک دوران هنری، آشنایی آنها با یکدیگر و اهمیت آنان به فضای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی باعث پدیدار گشتن آثاری با نقاط مشترک شده است. هدف از نگارش این مقاله بررسی عناصر تصویری از لحاظ فرم و محتوا در آثار دو هنرمند و پیدا کردن زمینه های مشترک در آثارشان خواهد بود. سعی بر آن است با استفاده از روش تطبیقی تحلیلی و بهره مندی از منابع کتابخانه ای ابتدا به معرفی و شناخت دو هنرمند و گرایش فکری و هنری آنها پرداخته شود و در ادامه عناصر تجسمی در آثارشان بررسی و تطبیق داده شود. در آثار مورد بررسی دریافتیم عنصر تصویری دست به عنوان ابزار فکر و ایده در پلان اول به کار گرفته شده است. نتیجه حاصل از کار ما را با این مسئله آشنا کرد که هر دو هنرمند برای برقراری ارتباط با مخاطب ترجیح میدهند از فرم تصویری دست انسان با توجه به دید و علایق شخصی استفاده کنند.