ارزیابی مفاصل پلاستیک در قاب های بتن مسلح با درنظر گرفتن میانقاب به روش دستک

قاب های ساختمانی معمولا در نواحی پیرامونی و میانی ساختمان، توسط دیوارهای مصالح بنایی به عنوان جدا کننده یا عایق صوتی و حرارتی پر می شوند، که این امر باعث ایجاد تفاوت رفتار این گونه قاب ها با قاب خالی می گردد. به این نوع دیوارها، میانقاب و به سیستم حاصل از قاب و میانقاب، قاب مرکب با قاب میانبر گویند. به طور کلی، میانقاب ها سختی و مقاومت سازه را افزایش می دهند اما به طور همزمان از شکل پذیری ذاتی قاب (به ویژه قاب های فولادی) می کاهند. حال این سوال مطرح می گردد که اثر مثبت افزایش سختی و مقاومت بر این اثر منفی برتری دارد یا خیر. در این تحقیق به ارزیابی مفاصل پلاستیک در قاب های بتن مسلح با درنظر گرفتن میانقاب به روش دستک پرداخته شده است. برای این منظور سه قاب بتن مسلح 2، 6، و 10 طبقه با و بدون میانقاب با استفاده از نرم افزار SAP2000 مدلسازی گردیده و نتایج مقایسه شدهاند. بر طبق نتایج بدست آمده هر چه مدول الاستیسیته میانقاب کمتر باشد نیروی کمتری جذب قاب شده و مفاصل کمتری در آن تشکیل می شود، بنابراین بر طبق نتایج هر چه مفصل مدول الاستیسیته مصالح میانقاب کمتر باشد، احتمال آسیب دیدن قاب کمتر است.