ارزیابی تاثیر ملاس چغندرقند بر برخی خواص رفتاری بتن حاوی سیمان ضدسولفات

در سالهای اخیر راهکارهای جدیدی برای بهبود خواص رفتاری بتن بخصوص زمان گیرش و خصوصیات ذوب و یخ ارائه شده است که یکی از این راهکارها استفاده از افزودنی های شیمیایی کنترل کننده زمان گیرش در بتن میباشد. از سوی دیگر استفاده از مواد ضایعاتی همچون ملاس چغندرقند در ایران که به صورت دورریز و بدون استفاده و به مقدار زیاد در کارخانه های تولید شکر تولید میشود، امکان بکارگیری این ماده بازیافتی در راستای بهبود خواص رفتاری بتن ضد سولفات را فراهم می آورد. بر این اساس در پژوهش حاضر تلاش شده است تا به بررسی تاثیر استفاده از ملاس چغندرقند به عنوان ماده افزودنی شیمیایی کنترل کننده زمان گیرش بر خصوصیات رفتاری بتن حاوی سیمان ضد سولفات شامل زمان گیرش و ذوب و یخ بتن پرداخته شود. به همین منظور با انجام مطالعات آزمایشگاهی و تهیه نمونه های بتنی مختلف حاوی سیمان ضد سولفات، تاثیر ملاس بر این نوع بتن مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج آزمایش زمان گیرش اولیه و نهایی بتن نشان داد که با افزودن ملاس نسبت به بتن شاهد (بدون ملاس) تاحدودی افزایش می یابد و مقدار %0/2 از این نوع ماده افزودنی را میتوان به عنوان مقدار بهینه جهت دستیابی به بیشترین زمان گیرش اولیه و نهایی در نظر گرفت. همچنین نتایج حاصل از آزمون ذوب و یخ متوالی بر روی نمونه های بتنی نشان داد که با افزودن درصد ملاس، میزان جداشدگی بتن و افت وزن آزمونه بتن (چگالی)، به طور پیوسته کاهش مییابد و میتوان گفت که افزودن ملاس به عنوان ماده شیمیایی کندگیر کننده به بتن، باعث عمر بیشتر بتن در مقایسه با بتن شاهد (بدون ملاس) میگردد.