بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر علائم افسردگی مادران کودکان با اختلال طیف اتیسم

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر علائم افسردگی مادران کودکان با اختلال طیف اتیسم انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه مادران کودکان با اختلال طیف اتیسم مراکز درمانی و توانبخشی استان مرکزی در سال 1397 بودند.در این پژوهش از بین جامعه هدف 30 مادر که براساس پرسشنامه ی افسردگی بک 1967 نمره بالاتر 14 داشتند با استفاده از نمونه گیری دردسترس به عنوان حجم نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش 15 نفرو کنترل 15 نفر به شیوه تصادفی گمارش شدند. برای ارزیابی افسردگی از پرسشنامه ی افسردگی بک 1967 استفاده شد. گروه آزمایشدر 12 جلسه 90 دقیقه ای در در طول 4 هفته مداخله رفتاردرمانی دیالکتیکی را دریافت کردند در حالی که گروه کنترل چنین مداخله ای را دریافت نکردند. در پایان مجددا هردوگروه مجددا مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحلیل یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که رفتاردرمانی دیالکتیکی موجب کاهش علائم افسردگی مادران کودکان با اختلال طیف اتیسم می شود. از این رو رفتاردرمانی دیالکتیکی می تواند یه عنوان یک روش درمانی موثر درکاهش علائم افسردگی مادران کودکان با اختلال طیف اتیسم مورد استفاده روان شناسان قرار گیرد.