رابطه ی عملکردخانواده با صمیمیت زوجین دارای فرزند اتیسم شهر رشت

داشتن فرزند مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، آشکارا تجربه ای دشوار برای والدین و خانواده است. اغلب، ناتوانی های فراگیر و شدید کودکان مبتلا به ASD با مجموعه ای از مشکلات برای مراقبان همراه است. هدف اصلی در مطالعه پیش رو بررسی رابطه ی عملکرد خانواده با صمیمیت زوجین دارای فرزند اتیسم شهر رشت می باشد. روش مورد استفاده در این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل زوجین دارای فرزند اتیسم شهر رشت در سال 1397 است تعداد 120 نفر با استفاده از فرمول کوکران و با روش های نمونه گیری طبقاتی و چندمرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه استاندارد پرسشنامه عملکرد (کارکرد) خانواده Fad و پرسشنامه صمیمیت زوجین می باشد. تجزیه و تحلیل داده هانشان دادکه به صورت کلی خرده مقیاس های عملکرد (ارتباط، آمیزش عاطفی، ایفای نقش، عملکرد کلی، همراهی عاطفی و کنترل رفتار) می توانند به صورت معناداری متغیر صمیمیت زوجین اتیسم را پیش بینی می کنند.