مقایسه سرمایه روانشناختی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم و مادران دارای کودک بهنجار

اختلال طیف اوتیسم یکی از انواع اختلالات عصبی تحولی است که در دوران اولیه کودکی آشکار و مشکلات زیادی را برای کودک، خانواده و جامعه فراهم می کند. هدف این پژوهش مقایسه سرمایه روانشناختی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم و مادران کودک بهنجار بود. مطالعه حاضر توصیفی از نوع علی مقایسه ای بوده و جامعهآماری آن را تمامی مادران کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم و مادران کودک بهنجار، با دامنه سنی 9 تا 13 سال شهر رشت در سال تحصیلی 96-97 تشکیل می دهند. حجم نمونه برابر 160 نفر است که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس( 80 نفر مادر کودک اوتیسم و 80 نفر مادر کودک بهنجار) انتخاب شدند و پرسشنامه ی سرمایه روانشناختی لوتانز 2007 را تکمیل نمودند. نتایج پژوهش در سطح معناداری p<0/001 نشان می دهد بین دو گروه در متغیر سرمایه روانشناختی تفاوت معناداری وجود دارد؛ به طوری که سرمایه روانشناختی مادران با فرزند اوتیسم کمتر از میانگین سرمایه روانشناختی مادران بدون فرزند اوتیسم است. کمبود سرمایه های روانشناختی مادران دارایکودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بر روابط دوسویه ی مادر-کودک اثر گذاشته و مادران را نسبت به اختلالات روانشناختی آسیب پذیر می کند