استفاده از سطوح آبگیر جهت تامین نیاز آبی فضای سبز (مطالعه موردی : روستای پیشبر)

گرمایش جهانی، نوسانات اقلیمی، عدم توازن توزیع مکانی بارش و قرارگیری کشور ایران در کمربند خشک ونیمه خشک جهان از یک سو همچنین افزایش روزافزون جمعیت از سویی دیگر باعث سیر نزولی سرانه ی ابی کشور شده است. ایران با میانگین بارندگی سالانه کمتر از 300 میلی متر در پهنه بندی خشک ونیمه خشک جهان قرار دارد. تامین آب برای بخش های کشاورزی در حال حاضر یکی از مهم چالش های دولت ها در بسیاری از مناطق جهان بویژه در مناطق خشک ونیمه خشک نظیر ایران است. بسیاری از صاحبنظران معتقدند هستند که آب باران می تواند یکی از منابع جانسین برای آب های شیرین موجود محسوب شود. و در صورت جمع آوری ذخیره و مدیریت صحیح می تواند شیوه ای مناسب و کم هزینه، حداقل برای تامین بخشی از تقاضای آب بشمار آید. دو دسته از سیستم های جمع آوری آب وجود دارد. یکی از آنها سیستم های هستند که با جمع آوری آب باران از سطوح پشت بام ها و دیگر سطوح مناسب، آب مورد نیاز برای بخشی از فضای سبز ساختمان ها را فراهم می کند. در این مقاله، سعی بر این است ضرورت توجه به استحصال اب باران به عنوان یک منبع کمی در محیط های روستایی مورد توجه قرار گیرد. باتوجه به خشکسالی های پی در پی و کمبود آب در بخش کشاورزی در روستای پیشبر وهدر رفت رواناب بسیار در مواقع بارندگی و دارا بودن شیب مناسب پهنه ای از روستا، لزوم توجه به سیستم استحصال مورد تاکید می باشد.