نقش آبخوان داری در کاهش اثر فرسایش بادی در مناطق خشک و نیمه خشک

بیابان زدایی به ویژه از طریق کاربرد روش های آبخوان داری اقدامی منطقی است که نه تنها مخازن زیرزمینی، بلکه به علت وجودمواد معلق در سیلاب، برخی زمین های به شدت تخریب شده را نیز احیاء می کند. جهت تهیه ی این مقاله از روش توصیفی، تحلیلی با استفاده از روش کتابخانه ای وتحلیل نتایج طرح های تحقیقاتی استفاده شده است.تغییر بافت خاک شنی منطقه گربایگان به بافتی متوسط، کاهش PH در حدود 0/8 واحد، افزایش 6 برابری ماده آلی، افزایش پوشش گیاهی، همگی حاکی از کاهش فرسایش بادی در مطقه داشته که از ویژگی های بارز طرح های آبخوان داری می باشد.