نقش گردشگری در توسعه پایدار شهری با تاکید بر هوشمند سازی فضاهای شهری (نمونه موردی مناطق 1و 3 شهر مشهد )

بر پایه وجود ارتباط بین دو طرفه توسعه پایدار و گردشگری پایدار،برای آن که گردشگری بتواند به توسعه پایدار شهر و هوشمند سازی فضاهای شهری کمک کند باید اثرات و عوامل آن در شهر شناسایی شده و مورد توجه خاص قرار گرفته شود.با این پیش فرض کلی این مقاله بر آن است تا ضمن بررسی اثرات مثبت و منفی ناشی از توسعه گردشگری شهری در مناطق 1 و3 شهر مشهد ،نظرات ساکنین شهر از اثرات مختلف توسعه گردشگری بر ابعاد توسعه پایدار شهری و هوشمند سازی فضاهای شهری مورد برسی قرار دهد. از این رو این مهم است که نظرات و نحوه درک ساکنین از تاثیرات گردشگری و میزان رضایت مندی آن ها از وجوه مختلف آن یکی از شاخصه های مهم تحقق توسعه پایدار شهری است .در حالی که در اکثر موارد در سنجش میزان اثر گردشگری در توسعه شهر این موضوع مورد بررسی قرار نمی گیرد.نوشتار حاضر تحلیلی و مبتنی بر روش های کمی در تحلیل داده ها است و برای تحلیل نظرات ساکنان شهر مشهد از فن پرسشنامه استفاده شده است.نتایج تحلیل نشان می دهد که گردشگری شهری در عین حال که اثرات مثبت اقتصادی انکار ناپذیری بر جامعه شهری دارد در کنار خود آثار مثبت و منفی اقتصادی،محیطی و اجنماعی را در شهر میزبان ایجاد می کند که میزان این تاثیرات مثبت و منفی در نواحی مختلف (مناطق 1 و3 )متفاوت است.