بررسی خواص و ظرفیت های علمی و تمدن سازی دین اسلام

تمدن در فرهنگ واژگان به معنای شهرنشینی و در واقع تعلق به اخلاق شهر و گذار از خشونت به انس و معرفت آمده است (دهخدا، ج 4، ص 6109 ). شهرنشینی به معنای اجتماع انسانی در یک منطقه با خانه ها و خیابان ها و کوی و برزن های پیوسته نیست، هر چند که بخشی از معنا را می رساند، بلکه شهر نشینی و مدنیت به معنایوجود قوانین مکتوب و سنت های نوشته شدهای است که به رفتار انسان ها جهت می بخشد. کلمه ی تمدن در زبان انگلیسی (civilization) به معنای استقرار یافتن و در تعریف اجتماعی همان شهر نشینی است. در زبان عربی حضاره و اهل الحضر(شهر نشین) در مقابل اهل الوبر به معنی بادیه نشین آمده است) نفیسی،ج 5 ص 3226 ) . فرهنگ معین تمدن را عبارت از همکاری مردم یک جامعه برای ترقی و پیشرفت می داند. از این روست که پیامبر خاتم(ص) هنگامی که یثرب را با قوانین نوشته شده ی قرآن و مبتنی بر دانش به صورت منسجم و منضبط به شهری مدنی و دولت اسلامی تبدیل کرد، نامش به مدینه النبی تغییر یافت تا دلالت بر تمدن و مدنیت به معنا و مفهوم حقیقی داشته باشد