بررسی تغییرات فاکتورهای بیوشیمیایی مرتبط با عملکرد کلیه رت به دنبال تزریق عضلانی گلیسرول همراه با تجویز سیلیمارین و ویتامین سی

هدف: نارسایی حاد کلیوی به دنبال آسیب های عضلانی همانند تصادفات و کوفتگی ها می تواند به دلیل آزاد شدن میوگلوبین و اثر اکسیداتیو آهن موجود در آن باشد. مطالعه حاضر در جهت بررسی اثر ویتامین سی و سیلیمارین (عصاره دانه گیاه خار مریم ) بر روی تغییرات فاکتورهای بیوشیمیایی عملکرد کلیه رت پس از تزریق گلیسرول انجام شد. مواد و روش کار: مطالعه در 7 گروه از رت نژاد ویستار به شرح زیر انجام شد: 1-شاهد، 2- گلیسرول، 3- سیلیمارین تزریقی ، 4- سیلیمارین + ویتامین ، 5- ویتامین تزریقی ، 6- سیلیمارین خوراکی و 7- ویتامین خوراکی . در همه گروه ها به جز گروه شاهد، گلیسرول 50% با دز 8 میلی لیتر برای هرکیلوگرم وزن بدن رت به صورت داخل عضلانی تزریق شد. ویتامین سی و سیلیمارین یک (خوراکی ) و نیم (تزریقی ) ساعت قبل از تزریق گلیسرول تجویز شدند. 24 ساعت بعد، رت ها بی هوش شدند و خونگیری و جداسازی سرم انجام شد. مقادیر سرمی کراتینین ، BUN، سدیم ، پتاسیم و منیزیم اندازه گیری و میانگین آن ها از نظر آماری مقایسه گردید. نتایج و بحث : میانگین کراتینین در گروه های 3، 6 و 7 به طور معنی داری افزایش یافت . میانگین BUN نیز در همین گروه ها به شدت و به طور معنی داری فزونی یافت . میانگین سدیم در تمامی گروه های دریافت کننده ویتامین سی و سیلیمارین کاهش معنی داری یافت . مقدار پتاسیم در گروهای 2، 3، 5 و7 نسبت به بقیه گروها افزایش معنی داری داشته است . مقدار منیزیم سرم تفاوت معنی داری پیدا نکرده بود. نتایج این مطالعه بر خلاف انتظار نشان می دهد که ویتامین سی و سیلیمارین با افزایش فاکتورهای سرمی عملکرد کلیه ، نارسایی کلیوی ناشی از تزریق گلیسرول را تشدید می کنند. علت این مشاهده نیاز به بررسی بیشتری دارد که بخشی از آن در حال انجام می باشد.