ارزیابی مقایسه ای یوروگرافین و آیوهکسال بر پارامترهای بالینی ، آنالیز ادراری و کارکرد کلیه گربه

هدف: اروگرافی ترشحی یک روش مهم و در عین حال ساده در ارزیابی دستگاه ادراری است ، هر چند تکنیک های جدید نظیرMRI (تصویر برداری به کمک تشدید مغناطیس هسته ای )، CT(توموگرافی کامپیوتری)، اولتراسوند و بررسی های ایزوتوپ در سال های اخیر پیشرفت زیادی داشته است . هدف از مطالعه اخیر، ارزیابی رادیوگرافی دستگاه ادراری و تاثیر یوروگرافین و آیوهکسال بر روی پارامترهای بالینی ، تجزیه ادرار و عملکرد کلیه ها در گربه ها بوده است . مواد و روش کار: 12 قلاده گربه به ظاهر سالم و با میانگین وزنی 0/03 ± 2/3 کیلوگرم انتخاب شدند. معاینات بالینی کامل ،شمارش کامل سلول های خونی (CBC)، اندازه گیری میزان پروتئین های سرم، BUN، کراتینین و آزمایش کامل ادرار قبل از انجام تحقیق صورت گرفت . یوروگرافین به گربه های گروه 1 با دز 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و از محلول 76 درصد آن به صورت داخل وریدی تجویز شده بود. آیوهکسال نیز با دز 400 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، به صورت داخل وریدی به گربه های گروه 2 تزریق شدند. نتایج و بحث : تفاوت معنی داری بین پارامترهای بالینی ، آزمایش کامل ادرار، پروتئین های سرمی ، BUN و کراتی نین سرم قبل ، 2 و 24 ساعت بعد از تزریق مواد حاجب دیده نشد (0/05رادیوگرافی نشان داد که یوروگرافین و آیوهکسال هر دو رادیواپسیته خوبی را ایجاد می کنند. این مطالعه نشان داد که هر دو دارو ایمن بوده و یوروگرام های خوبی را ایجاد می کنند. آن ها هیچ گونه اثرات جانبی بر روی دستگاه ادراری، پارامترهای بالینی ، آزمایش کامل ادرار و عملکرد کلیه در گربه ها نداشته و می توانند برای انجام یوروگرافی در این حیوان مورد استفاده قرار گیرند. کیفیت تصاویر رادیوگرافی ، پارامترهای هماتولوژی و بیوشیمیایی ، آزمایش کامل ادرار، نشانه های حیاتی و واکنش های جانبی ، 2 و 24 ساعت بعد از تجویز مواد حاجب مورد بررسی قرار گرفته بود و همگی حاکی از طبیعی بودن پارامترها بود.