بهبود عملکرد و اجزای عملکرد رازیانه تحت تاثیر کودهای زیستی

به نظور بررسی اثر کودهای زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی رازیانه آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و دوازده تیمار در سال زراعی 95-1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه به اجرا درآمد. تیمارها شامل سه توده رازیانه (ارومیه، همدان و آلمان) و چهار نوع کود زیستی شامل: کود زیستی کامل (ازتوبارور- 1(حاوی باکتری های تثبیت کننده نیتروژن از جنس ازتوباکتر) + فسفر بارور- 2 (حاوی دو نوع باکتری حل کننده فسفات از گونه های باسیلوس لنتوس و سودوموناس پوتیدا) + پتابارور - 2 (حاوی باکتری حل کننده پتاسیم))، میکوریزان (گلوموس اینترارادایسز)، تلفیق کود زیستی کامل + قارچ میکوریزا و عدم مصرف کود (شاهد) بود. نتایج نشان داد که کاربرد کودهای زیستی منجر به افزایش معنی دار اجزای عملکرد و عملکرد دانه گردید و در این میان تیمارهای ترکیبی نسبت به تیمارهای مصرف جداگانه بیشترین تاثیر را در افزایش صفات مورد م طالعه داشتند. بیشترین عملکرد بیولوژیک (520/38 گرم در متر مربع) و عملکرد دانه (146/68 گرم در متر مربع) از تیمارتلفیقی مشاهده شد. توده آلمان نیز بیشترین عملکرد بیولوژیک (513/11 گرم در متر مربع) و عملکرد دانه (142/39 گرم در متر مربع) را نشان داد. به طور کلی، نتایج نشان داد استفاده از کودهای زیستی اثر معنی داری در بهبود عملکرد و اجزای عملکرد رازیانه داشت.