نقش توده بدنی و استرس نقش جنسیتی در رفتارهای خوردن دختران نوجوان
محل انتشار: پنجمین کنفرانس ملی نوآوری های اخیر در روانشناسی،کاربردها و توانمندسازی با محوریت رواندرمانی
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 502
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PSYCHO05_283
تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398
چکیده مقاله:
اختلال خوردن یکی از اختلال های شایع روانی که در دهه های اخیر شیوع یافته و تعداد زیادی از افراد به ویژه دختران جوان را تحت تاثیر قرار داد است. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط استرس نقش جنسیتی و توده بدنی ها رفتارهای خوردن دختران نوجوان شهر رشت انجام گرفت. طرح پژوهش حاضر به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامع تحقیق شامل تمامی دختران نوجوان دوره اول و دوم متوسطه شهر رشت در سال 94-1393 بوده است. 269 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه از 5 مدرسه و از هر مدرسه 5 کلاس انتخاب شد. ابزار تحقیق شامل ، پرسشنامه استرس نقش جنسیتی زنانه (گیلسپی و ایسلر، 1992) و پرسشنامه نگرش به تغذیه (EAT-26) (گارنر و گارفینکل، 1982) می باشد. وزن و قد دانش آموزان با روش استاندارد اندازه گیری و وضعیت وزن براساس صدک های نمایه ی توده بدن در مقایسه با جداول CDC2000 تعریف شد. همچنین قد فرد با متر و وزن فرد با ترازوی دیجیتال اندازه گیری شد و با توجه به فرمول شاخص توده بدنی تقسیم وزن بر حسب کیلوگرم بر مجذوز قد ب حسب متر اندازه گیری شد. داده های به دست آمده با آزمون های همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه تحلیل گردید. متغیر بوده بدنی با مولفه عادت غذایی اختلال خوردن رابطه مثبت و معنادار ولی با مولفه جوع و کنترل دهانی و مره کل اختلال خوردن رابطه معناداری ندارد. همچنین متغیر استرس نقش جنسیتی زانه با هیچ کدام از مولفه های اختلال خوردن و همچنین نمره کل اختلال خوردن رابطه معناداری ندارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد 16 درصد واریانس کل عادت غذایی، 11 درصد واریانس کل جوع، 6 درصد واریانس کل کنترل دهانی و 11 درصد واریانس کل اختلال خوردن توسط توده بدنی و استرس نقش جنسیتی تبیین می شود. این نتایج نشان می دهند که توده بدنی فقط می تواند عادت غذایی متغیر اختلال خوردن را پیشبینی کند ولی مولفه جوع و کنترل دهانی را نمی تواند پیش بینی کند و همچنین استرس نقش جنسیتی نمی تواند اختلال خوردن را پیش بینی کنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
متین یوسفی مریدانی
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه آموزشی روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
سجاد بشرپور
دانشیار، گروه آموزشی روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
نیلوفر میکاییلی
دانشیار، گروه آموزشی روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران