تحلیل ابعاد و شاخصهای پایداری در نواحی روستایی پیراشهری

در سالهای اخیر توجه به برنامه ریزی ابعاد پایدار روستاهای حاشیه شهر سکونت گاه های روستایی به منظور یافتن مطلوب ترین وضعیت سازگاری بین فضا و جامعه، در دستور کار سازمانها و نهادهای توسعه روستایی قرار گرفته است مردمی که در نواحی رو ستایی زندگی می کنند با مجموعه ای از عواملی که چالش های ا سا سی برای تو سعه پایدار ا ست مواجه می باشند.از سویی دیگر ماهیت توسعه روستایی در سالهای اخیر دچار تغییرات شدیدی شده است در مفهوم ابعاد پایدار حفظ سرمایه انسانی، طبیعی، اجتماعی و اقتصادی در را ستای عدالت بین نسلی در کانون توجه قرار می گیرید.همچنین، چارچوب نظری پایدار نشان میدهد که هر برنامه ریزی با رویکرد توسعه پایدار نیازمند ارائه تصویری چند بعدی از فضای مورد مطالعه است. و پژوهش حاضر یک پژوهش کاربردی است وروش مطالعه به صورت تحلیلی - توصیفی است که گردآوری اطلاعات مورد نیاز به شیوه اسنادی و کتابخانه ای انجام شده است نتیجه به دست آمده از تحقیق بیانگر این است که با توجه به مشکلات ساختاری-کارکردی مناطق روستایی، همچنان توسعه سکونتگاه های روستایی در بخش های اقتصادی، اجتماعی و محیطی بدون در نظر گرفتن رویکردهای توسعه پایدار بوده چرا که سکونتگاه های روستایی با شدت وضعف متفاوت با چالش هایی نظیرفقر،نابرابری درآمدی، مهاجرت های روستایی وتخلیه روستاها،غفلت از مدیریت کالبدی و فضایی وآسیب پذیری بالای سکونتگاه های روستایی روبه رو هستند ومی توان دریافت که ارتباط بین رویکردهای پایدار و توسعه کالبدی بسیار کم رنگ است.