اثر آب و هوا در توسعه اقتصاد گردشگری روستایی در استان گیلان

یکی از راهبردهایی که اخیرا در اغلب کشورهای جهان مورد توجه قرار گرفته است و نتایج مثبتی هم به همراه داشته است،توسعه و گسترش گردشگری در نواحی روستایی است که دارای پتانسیل های لازم می باشند. گردشگری روستایی شامل فعالیت های متنوعی است که گردشگران در نواحی روستایی انجام می دهند. گردشگری روستایی میتواند موجب رشد اقتصادی، ایجاد تنوع و ثبات در اشتغال، پویایی تجارت و صنایع، گسترش فرصتهایی برای افزایش درآمد به صورت فعالیت های چندگانه، ایجاد بازارهای جدید برای محصولات کشاورزی ومبنای گسترش یک اقتصاد پویای منطقه ای را سبب شود.گیلان در پهنه جغرافیایی ایران از جهات گوناگون موقعیت و جایگاه پرارزشی در زمینه ی گردشگری دارد. ویژگی های جغرافیایی و اقتصادی خاص گیلان به همراه یادمان های باستانی، تاریخی، مذهبی و فرهنگی آن، این ناحیه از خاک ایران را از اهمیت و اعتبار ویژگی ای از جهت گردشگری برخوردار ساخته و آن را به یک کانون بزرگ گردشگری در ایران تبدیل نموده است. هدف اصلی این پژوهش برنامه ریزی برای تطبیق با شرایط موجود با استفاده از پتانسیل های اقلیمی در استان مذکور و در راستای توسعه صنعت گردشگری روستایی در استان گیلان می باشد. تحقیق حاضر از نوع کاربردی بوده و روش آن به شیوه توصیفی – تحلیلی می باشد. در این مقاله با استفاده از روش طبقه بندی اقلیمی و با استفاده از مدل اقلیم گردشگری TCI استان پهنه بندی اقلیمی گردید و نیز شناخت پتانسیلها و ایده های نوین و ارائه راهبردها و راهکارهای لازم جهت توسعه گردشگری روستایی در منطقه مورد مطالعه میباشد.