ارزیابی تنوع ژنتیکی 26 توده بومی شنبلیله ایران با استفاده از صفات مورفولوژیکی

شنبلیله ( (.Trigonella foenum-gracum L در مزارع تولید سبزی و در بیشتر نقاط کشور کشت شده و گیاه ییکساله ازتیره لگومینوزه است. ، یک گیاه علفی یکساله دارای خواص دارویری متعدد نظیر کاهش دهنده قند خون، اثر تقویتی و افزایش میزان شیر در دوران شیردهی است این پژوهش با هدف تعیین بررسی تعدادی از ژنوتیپ های بومی گیاه دارویی شنبلیله در ایران با استفاده از صفات مورفولوژیکی صورت گرفت که میتواند کمک موثری در روند اصلاحی این گیاه داشته باشد. به منظور بررسی این گیاه، 26 ژنوتیپ از این گیاه از نقاط مختلف کشور جمعآوری شد. و پس از کاشت در مزرعه، صفات مورفولوژیکی در آن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که ژنوتیپ های مختلف از نظر اغلب صفات مورد ارزیابی با یکدیگر اختلاف معنی داری داشتند، همچنین داده های حاصل از مقایسه میانگین داده ها نشان داد که در بین ژنوتیپ های مورد مطالعه، ژنوتیپ های ( بوشهر و ارومیه(1بیشترین تعداد شاخه جانبی و ژنوتیپ کاشمر کمترین تعداد شاخه جانبی را نشان داد همچنین ژنوتیپ ارومیه1 بیشترین مقدار وزن هزار دانه و کمترین مقدار وزن هزار دانه برای ژنوتیپ دهات مشکین است که نشان دهنده ی تنوع ژنتیکی قابل ملاحظه ای در بین ژنوتیپهای مورد بررسی است .