کاربرد فرآیند تصمیم گیری مارکوفی برای تخصیص منابع تجدیدناپذیر در شبکه های گرت

امروزه، با توسعه علم و دانش و همچنین رقابتی شدن بازار کسب و کار، حجم و تنوع مجموعه فعالیت هایی که تحت عنوان پروژه تعریف می شوند، افزایش یافته است. یکی از ساختارهای کلی و پیچیده مباحث مدیریت پروژه، شبکه های گرت هستند که بسیار کاربردی می باشند. باتوجه به پیچیدگی بالای مساله، مطالعات محدودی در این حوزه صورت گرفته اند و اکثر محققین به شبکه های پرت پرداخته اند که حالت خاصی از این شبکه ها هستند. از آنجایی که نادیده گرفتن محدودیت منابع در حوزه مدیریت پروژه ممکن است منجر به پرداخت خسارت و هزینه های گزاف ناشی از دیرکرد در تحویل پروژه شود، از این رو در این مطالعه هدف تخصیص بهینه منابع تجدیدناپذیر به فعالیت ها در یکشبکه گرت است. با توجه به خاصیت مارکوفی که در ساختار شبکه وجود دارد، از فرآیند تصمیم گیری مارکوفی برای انتخاب سیاست بهینه استفاده شده است. بر اساس نتایج حاصل، دو پارامتر اصلی شبکه های گرت، احتمال وقوع هر گره مقصد در شبکه و تابع توزیع زمان تکمیل پروژه، محاسبه شده اند