بررسی آزمایشگاهی رفتار خمشی بتن سبک خودمتراکم با استفاده از الیاف با کارآیی بالای پلیمری (HPP)

بتن خود متراکم پدیده جدیدی در علم مصالح ساختمانی است که حدود سه دهه از عمر آن می گذرد. چنین بتنی بدون نیاز به هیچ لرزاننده ای تحت اثر وزن خود متراکم شده و از کارایی بالایی برخوردار است. اما چگالی بتن خودمتراکم نیز مانند بتن معمولی در محدوده 2200 تا 2400 کیلوگرم بر مترمکعب است، در نتیجه وزن مرده قطعات بتنی زیاد است و می تواند نسبت زیادی از بار وارد بر سازه را تشکیل دهد. از این رو در این پژوهش سعی گردید تا با افزودن درصدهای مختلف 0/25 و 0/35 برای الیاف نسل قدیم پلی پروپیلن و 0/6 و 0/7 درصد برای الیاف HPP به بررسی و مقایسه نمونه های بتنی پرداخته شود. برای این منظور آزمایش های روانی بتن خودمتراکم مانند قطر جریان اسلامپ، T50، حلقه J، جعبه L، قیف V و جعبه U بر روی طرح های اختلاط مورد نظر انجام گرفت و سپس مقاومت خمشی نمونه ها در سن 28 روزه گی بررسی شد. نتایج آزمایش ها بر روی بتن تازه و سخت شده نشان از تاثیر مثبت این نوع الیاف در حفظ ویژگی های روانی بتن خودمتراکم سبک و افزایش مقاومت خمشی به میزان 6% دارد.