مطالعه تطبیقی تجربیات جهانی سیاستگذاری و استانداردهای طراحی مسکن اجتماعی

امروزه با گسترش شهرها و افزایش مهاجرت از روستا به شهر، روز به روز بر نیاز به مسکن و سرپناه افزوده میشود. همچنین با تغییرات شیوه زندگی در جوامع امروزی، مستقل زندگی کردن فرزندان از خانواده پیش و پس از ازدواج، افزایش خانوارهای کم جمعیت بدلایل طلاق یا سایر عوامل، تهیه مسکن به معضلی بزرگ در جامعه تبدیل شده است مسکن از اصلیترین حقوق هر انسان است و تامین آن از سوی دولتها از وظایف هر دولت به شمار می آید. تامین سرپناه برای کلیه اقشار ضروریست وق شر کم درآمد نیز از این قاعده م ستثنی نبوده و از سیا ستهای غالب هر ک شور، توجه به این ق شر و کمک به آنها در تامین سرپناه منا سب از طریق اعطای وامهای دولتی و بدون بهره، بانکهای پس انداز سهام- موسسات بیمه عمر - موسسات وام خصوصی - سرمایه های دولتهای محلی و .... است. تامین مسکن مناسب و مطلوب در عین جلوگیری از بینظمی شهری، از بروز زاغه نشینی و سایر آسیبهای جانبی پیشگیری میکند..مسکن باید به گروه وسیعی از نیازها پاسخ دهد و نیازهای مربوط به زندگی خانواده، فرد، روابط اجتماعی و غیره را تامین نماید. در غالب کشورهای دنیا، م سکن اجتماعی نوعی از م سکن ا ست که با ارائه تسهیلات ویژه اقت صادی و اجتماعی به شهروندان، شرایط مطلوبی را فراهم می آورد. از اهداف اساسی در طراحی این نوع از مسکن، بهبود شرایط زندگی قشر کمدرآمد جامعه، کاهش سکونت گاه های غیرفرمال و افزایش تعامل اجتماعی میان ساکنین ا ست. در پژوهش پیش رو ضمن ارائه تعریفی از مفهوم م سکن و م سکن اجتماعی بطور خاص، سیا ستهای تبیین شده در زمینه تامین م سکن برای اقشار کم درآمد در برخی ک شورهای دنیا مورد برر سی قرار گرفته ا ست. در نهایت این پژوهش در صدد ا ست تا برا ساس شیوه تامین و ا ستانداردهای طراحی این نوع مسکن در کشورهای مختلف، به وجوه مشترکی در طراحی مسکن اجتماعی دست یابد. لازم بذکر است که روش تحقیق در این مطالعه روش توصیفی- تحلیلی است و روش استدلال به شیوه استنتاجی میباشد.