مقایسه اثر خروج از مرکزیت راستای مهاربندی روی تنش تیر و ستون

یکی از مشکلاتی که در ساختمانهای فولادی وجود دارد اجرای نادرست اتصالات آنها میباشد. بر طبق آیین نامه های ساختمانی راستای مهاربند باید از تقاطع میان تار تیر و ستون عبور کند. اما در بسیاری از ساختمانهای مشاهده میشود که به علت عدم آگاهی کارگران و عدم توجه مهندسان اتصال با خروج از مرکزیت اجرا میشود. این خروج از مرکزیت پیش بینی نشده می تواند ظرفیت یک سازه را کاهش داده و آثار پیش بینی نشده داشته باشد. در این پژوهش اثر خروج از محوریت راستای بادبند در ساختمانهای با سیستم مهاربند جانبی موردبررسی قرار میگیرد. برای این منظور یک قاب یک دهانه و دوطبقه با استفاده از المانهای پوستهای در نرم افزار SAP2000 مدلسازی و هشت خروج از مرکزیت مختلف بر آن اعمال میشود و اثر خروج از مرکزیت راستای بادبند بر تنشهای سطوح بالایی تیر و ستون بررسی میگردد. نتایج نشان داده است که در خروج از مرکزیت به سمت خارج دهانه امتداد مهاربند روی ستون تنشهای تیر بحرانی بوده و در خروج از مرکزیتهای به سمت داخل دهانه (امتداد مهاربند روی تیر) تنشهای ستون بحرانی میباشد.