تاثیر استفاده از روش نیلینگ در پایدارسازی و تثبیت شیروانی های خاکی

یکی از مسائل مهم مهندسی عمران در مناطق شهری، پایدارسازی جداره های قائم و شیبدار خاکی است. از روشهای نسبتا0جدید که روز به روز در محیطهای شهری داخل و خارج کشور به منظور پایدارسازی گودها رواج پیدا نموده است، روش میخکوبی هست.در این مطالعه به بررسی عوامل موثر بر روی تغییر شکل و ناپایداری دیوارهای میخکوبی شده پرداخته شد. برای نیل به این هدف ابتدا به ارائه کلیاتی از روش های پایدار سازی گود پرداخته شده و مطالعات انجام پذیرفته در این زمینه، جمع آوری گردید. سپس به ارائه روش مدل سازی عددی خاک های میخکوبی شده پرداخته شده و نرم افزار مورد استفاده توسط مطالعات آزمایشگاهی معتبر صحت سنجی گردید. با توجه به این نکته که مهمترین پارامتر های تاثیرگذار بر روی پایداری شیب میخکوبی شده زاویه میخکوبی، مشخصات میخها، طول میخها و فاصله میخها میباشد. لذا در این مطالعات با استفاده از مدل های عددی به بررسی این پارامتر ها بر روی پایداری دیوار های پرداخته شده است. نتایج مطالعات نشان داد که با افزایش زاویه میخکوبیها تا یک حد مشخص پایداری دیوار افزایش مییابد که با افزایش بیش از حد زاویه میخکوبی ها پایداری دیوار کاهش پیدا کرد. همچنین نتایج نشان داد که افزایش طول میخکوبی، افزایش قطر میخها و کاهش فاصله میخکوبی ها باعث افزایش پایداری در دیوارهای میخکوبی شده میگردد.