ارزیابی میزان حس تعلق ساکنین به فضاهای مسکونی در بافت شهری جدید نمونه موردی: شهرک جهاد _ شهر زاهدان

زمینه و هدف: عدم احساس تعلق به شهرکها و شهرهای جدید از مشکلات پنهانی است که در درازمدت احساس بی ریشگی را در ساکنان این محیط ها دامن می زند و وجود حس تعلق محرک توسعه شهر و باعث ترقی محیط زندگی می شود. هدف پژوهش، آگاهی از وضعیت احساس تعلق شهروندان ساکن در شهرک جهاد و شناسایی عوامل موثر در احساس تعلق ساکنان به فضای مسکونی شان می باشد.مواد و روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ روش پیمایشی بوده و ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته ای است که میزان روایی آن از طریق روایی صوری و ضریب پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ با مقدار0/78 تایید شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه ساکنان شهرک جهاد بوده و تعداد حجم نمونه 332 نمونه بوه که توزیع و تکمیل گردیده است.یافته ها و نتایج: آزمون فرضیات نشان داده که متغیر؛ مدت اقامت، فعالیت های اجتماعی، کیفیت خدمات، احساس امنیت و تعلق عاطفی با میزان احساس تعلق مکانی ساکنان رابطه معنادار و مثبتی دارند. نتایج تحقیق نشانگر آن است که میانگین میزان احساس تعلق افراد به فضای سکونتی شان 1> 2/17<5 بوده که از حد متوسط پایین تر بوده است.تحلیل رگرسیونی معیارهای 4گانه احساس تعلق در پارکها به میزان 77 درصد از تغییرات متغیر وابسته(احساس تعلق ساکنان) را تبیین می کنند. و نتایج حاکی از آن است که متغیر کیفیت خدمات، بیشترین تاثیر و بعد از این متغیرهای فعالیت های اجتماعی، احساس امنیت و تعلق عاطفی در اولویت های بعدی تاثیرات فزاینده ای را بر احساس تعلق ساکنان در شهرک جهاد شهر زهدان خواهند داشت