استفاده از الگوریتم ژنتیک جهت بهبود الگوریتم نهان نگاری

مقاومت و عدم مرئی بودن بعنوان دو شاخص الگوریتم نهان نگاری، متقابلا یکدیگر را کنترل و بر یکدیگر تاثیر می گذارند. در این مقاله از الگوریتم ژنتیکی برای یافتن شدت (α) و فرکانس((T اسکرامبل ارنولد جاسازی شده هنگامی که تصویر نهان نگاری خاکستری در SVD تصویر حامل جاسازی شده است، استفاده می شود. هدف از انجام این مقاله به دست آوردن بهینه سازی ترکیبی مقاومت و نامرئی بودن می باشد. نتایج تجربی حاکی از آنست که الگوریتم پیشنهادی،نه تنها از گنجایش نهان نگاری بالایی برخوردار می باشد، بلکه کاملا دارای امنیت است،ضمن اینکه شاخص های نامرئی بودن و مقاومت آن نیز خوب می باشد.