تحلیل موانع توسعه کسب و کارهای کوچک در سکونتگاه های روستایی شهرستان رضوانشهر

هدف این پژوهش، تحلیل موانع توسعه کسب و کارهای کوچک در سکونتگاه های روستایی شهرستان رضوان شهر است. تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی، ماهیت و روش توصیفی- تحلیلی است. جمع آوری داده ها و اطلاعات به صورت مطالعات میدانی و اسنادی انجام گرفت و قلمرو مکانی تحقیق سکونتگاه های روستایی شهرستان رضوانشهر است. از مصاحبه های نیمه ساخت یافته با مدیران روستایی و مالکان واحدهای کسب وکار برای شناسایی موانع توسعه کسب و کارها استفاده شد. با انجام ۳۳ مصاحبه به اشباع نظری رسید و با شیوه تئوری زمینه ای تجزیه و تحلیل شد. جهت تجزیه و تحلیل موانع توسعه کسب و کارهای کوچک، از فرایند روش Q و همبستگی اسپیرمن بهره گرفته شد. جامعه گفتمان از طریق نمونه گیری هدفمند معین شد و مجموعه کیو ۴۱ گویه ای را ۲۰ نفر از کارآفرینان و مدیران واحدهای کسب و کارهای کوچک مرتب کردند. آزمون تحلیل عاملی استفنسون بر مبنای فرد نشان داد توسعه کسب و کار کوچک در نواحی روستایی محدوده مورد موانع چهارگانه دارد که عبارتند از: موانع نهادی (دولتی و غیردولتی)، موانع فناوری، موانع اقتصادی و موانع اجتماعی - فرهنگی. موانع نهادی مهمترین عامل عدم توسعه کسب و کار کوچک بوده و با مقدار ویژه ۸.۳۴۲ بیش از ۳۰ درصد واریانس را تبیین کرده است.