امکان سنجی مهندسی فقه سیاسی در سه پارادایم فقه حکم و موضوع ، فقه نظام سازی و فقه تکامل اجتماعی

فقه سیاسی شیعه در ادوار مختلفی از حیات خود، تحولاتی را از سر گذرانده است؛ وقوع انقلاب ­اسلامی، یکی از این نقاط تحول است که دامنه و عمق تحولات این علم در این بزنگاه تاریخی بسیار شگرف به نظر می رسد. سوال اصلی این است که آیا تحولات دانشی فقه سیاسی، مهندسی­پذیر است یا نه در این مقاله با بررسی و نقد دو رویکرد فقه حکم ­و ­موضوع و فقه نظام­سازی به عنوان دو رویکرد رایج، ویژگی ها و مولفه های رویکرد فقه تکامل ­اجتماعی را بررسی خواهیم کرد. مدعا این است که رویکرد فقه تکامل اجتماعی، با توجه به مطلوبیت های مورد نظر شارع و جهت گیری های نظام­اسلامی و حکومت­دینی، از قابلیت های بیش تری برای مهندسی فقه سیاسی برخوردار است