رهیافت شناخت کاربندی از دریچه صورت و ساختار

مسئله انتقال سطح مربع شکل به پاکار هشت ضلعی و دایره از نگرش های حائز اهمیت در طول تاریخ معماری جهان است. در این راستای از کاربندی به عنوان پوششی که متشکل از تیر طاق هایی با قوس معین که تحت قواعد هندسی ویژه ای همدیگر را قطع می کنند، بهره جستند. در پیروی از این نگرش، کاربندی که متعالی ترین بینش و حاصل شناخت معماری ایرانی نسبت به علم هندسه و ریاضیات است، با تلفیق جنبه های سازه ای عنصر کاربندی در طول تاریخ معماری با توسعه و فراوانی بسیار همراه شده است. این فراوانی بدین سان که در کاربری ها و مکان های متنوع ای متجلی و احداث گردیده، حفظ روح فضا و ارتقای آن نیز خود بسیار موثر است. در بررسی صورت گرفته در جهت شناخت و رهیافت باز زنده سازی کاربندی به تدوین الگویی در راستای ساختار هندسی و رسمی بندی کاربندی پرداخته و با بهره وری از تقسیم بندی هایی از نقطه نظر گونه شناسی کاربندی به تلفیق این ساختار هندسی بیان شده با جنبه سازه ای آن که بر گرفته از حالات قرار گیری تیر تاق های کاربندی است، تلاش نمودیم. که تنوع در کاربری های بررسی شده در همین نگرش ما را به شناخت بیشتری از نظر گستردگی و فراوانی این سازه رهنمون می سازد.