هیات امنای دانشگاه های علوم پزشکی و سیاست گذاری در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از دیدگاه تصمیم گیران

سلامت فرد و جامعه درگرو ارائه خدماتی باکیفیت توسط افرادی متعهد و عالم ممکن می شود. تدوین سیاست ها در همه امور به ویژه سلامت در جامعه ی ایران به دلیل تنوع در بخش های زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بدون مشارکت ذی نفعان به نظر غیرمنطقی است. بنابراین بررسی دیدگاه حاکمان و افراد تاثیرگذار نسبت به سلامت و به کارگیری مشارکت ذی نفعان در امر سیاست گذاری که کمتر در تحقیقات به آن پرداخته شده، ضروری می باشد. این پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و ازنظر روش، مطالعه ای کیفی از نوع کتابخانه ای است. داده ها در سه مرحله توصیف، تحلیل و تفسیر متون استخراج شدند. دولت سلامت محور، مشارکت همه در سیاست گذاری، هیات امنا رابط بین مردم و دانشگاه(دولت)، از 21 گزاره مهم این تحقیق می باشند. آنچه در حیطه نظر توسط تصمیم گیران بیان شد، راه برای مشارکت ذی نفعان در سیاست گذاری، به ویژه در هیات امناهای دانشگاه های علوم پزشکی هموار می باشد. اگرچه، دو صد گفته نیم کردار نیست.