بررسی توصیفی رادیوگرافی و اولتراسونوگرافی تخم در ایگوانای سبز (Iguana iguana) سالم و متعاقب تخم ماندگی

زمینه مطالعه: بیماری های تولید مثلی از مهمترین و مخاطره برانگیزترین مشکلات ایگواناهای ماده می باشند. تخم ماندگی یکی از بیماری تولید مثلی می باشد که در این بیماری ایگوانای ماده در گذاشتن یک یاچند تخم دچار مشکل می شود،که اغلب نگهداری نامناسب این حیوانات در شرایط خانه علت اصلی این عارضه می باشد. تمایز حالات فیزیولوژی و پاتولوژی تولید تخم، نظیر تخم ماندگی در ایگوانا بسیار دشوار است و نیاز به مطالعات گسترده دارد. هدف: در مطالعه حاضر ارزش تشخیصی دو تکنیک تصویربرداری رادیوگرافی و اولتراسونوگرافی در عارضه تخم ماندگی در ایگوانای سبز مقایسه شده اند. روش کار: از دو روش تصویربرداری تشخیصی رادیوگرافی دیجیتال و اولتراسونوگرافی به عنوان روش های غیر تهاجمی و به منظور ارزیابی تخم ماندگی در ایگوانای ماده استفاده شد. اولتراسونوگرافی با رهیافت شکمی و در نماهای استاندارد صورت گرفت. حالت گماری های رادیوگرافی نیز به صورت پشتی-شکمی و جانبی بود. نتایج: اولتراسونوگرافی اطلاعات بیشتر و دقیق تری نسبت به رادیوگرافی که شاید تنها در تشخیص حضور تخم های با پوسته کلسیفیه و بارداری ایگوانا مفید باشد، دراختیار می گذارد. تخم ها و فولیکول هایی با اکوژنیسیته و اندازه متفاوت، حاشیه های نامنظم تخم ها و مایع آزاد اکوژن درمحوطه شکمی نشانه هایی می باشد که در اولتراسونوگرافی ایگواناهای ماده متعاقب تخم ماندگی مشاهده می شود. از میان نشانه های اولتراسونوگرافی، مهم ترین و قابل اعتمادترین نشانه بیماری تخم ماندگی، وجود مایع آزاد اکوژن در حفره سلومی می باشد، در حالیکه رادیوگرافی قادر به نشان دادن این مایع در حفره سلومی ایگواناهای سبز تخم مانده نمی باشد. از بین دو نمای رادیوگرافی نیز، نمای پشتی-شکمی نسبت به نمای جانبی اطلاعات بیشتری در مورد وضعیت تخم ها و فولیکول ها ارائه می دهد. نتیجه گیری نهایی: در مجموع در صورت مشکوک بودن به بیماری تخم ماندگی در ایگوانای سبز، اولتراسونوگرافی نسبت به رادیوگرافی قابل اعتمادتر است و محکم ترین نشانه نیز مشاهده مایع آزاد اکوژن در محوطه شکمی می باشد. درنهایت هردو روش اولتراسونوگرافی و رادیوگرافی دیجیتال به عنوان مکمل در تشخیص بیماری تخم ماندگی در ایگوانای ماده سبز توصیه می شود.