بررسی ارتباط لیومیوم رحمی با پارگی زودرس

مقدمه: لیومیوم­های رحمی، شایع ترین تومور خوش خیم رحمی در زنان می­باشد که تقریبا در 40-20% زنان سنین باروری مشاهده می­شود. بارداری در زنان مبتلا به لیومیوم رحمی، حاملگی پرخطر محسوب می­شود که منجر به عوارض زیادی می­شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط لیومیوم رحمی با پارگی زودرس پرده­های جنینی در زنان باردار انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی - تحلیلی از فروردین 1394 تا اسفند 1395 بر روی 500 زن باردار که به بیمارستان علی ابن ابیطالب زاهدان مراجعه کردند، انجام گرفت. زنان باردار واجد شرایط، بر اساس ابتلاء به لیومیوم رحمی که در سونوگرافی اوایل بارداری تشخیص داده شده بود، به دو گروه دارای میوم و بدون میوم تقسیم شدند. دو گروه از نظر تعداد، اندازه و محل میوم­ها بررسی شدند. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون­های توصیفی و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه از 500 زن بارداری که وارد مطالعه شدند، 93 نفر (6/18%) دارای لیومیوم رحمی و 407 نفر (4/81%) بدون لیومیوم رحمی بودند. شیوع پارگی زودرس پرده­های جنینی در گروه دارای لیومیوم رحمی 24 نفر (80/25%) و در گروه بدون لیومیوم رحمی 38 نفر (33/9%) بود. بین پارگی زودرس پرده­های جنینی با تعداد و محل لیومیوم رحمی در زنان باردار ارتباط آماری معناداری وجود داشت (001/0p<). نتیجه گیری: بین پارگی زودرس پرده­های جنینی با لیومیوم رحمی (تعداد، اندازه و محل) ارتباط آماری معناداری وجود دارد. پارگی زودرس پرده­های جنینی بیشتر در میوم های اینترامورال رحمی و با اندازه بزرگ تر از 5 سانتی متر بود.