راهبردهای پایدار تکاملی دفاع از سیستم‎های حساس با وجود حملات مجازی و رویکرد قابلیت اطمینان

امروزه، وقوع بحران و پیامدهای حاصل از آن، یکی از عوامل اساسی تهدید سازمان‎ها بوده و می‎بایست برای تعیین راهبردهای کارآمد و پایدار، با توجه به شرایط دفاع و حمله، برنامه ریزی‎ مناسب انجام شود. در این تحقیق با هدف بهبود قابلیت اطمینان، ابتدا الگویی برای مدل­سازی راهبرد های بهینه دفاع و حمله در حالت ایستا ارائه می شود که در آن، مهاجم برای فریب دادن مدافع، تعدادی حملات مجازی ایجاد می‎نماید. در این مدل ایستا، با توجه به قابلیت اطمینان حمله ناموفق، قدرت تشخیص مدافع در شناسایی حملات مجازی و رویکرد نظریه بازی‎ها در پیدا نمودن نقطه تعادل، یک مدل برنامه ریزی غیر خطی برای تعیین میزان سرمایه گذاری دفاع و حمله تمامی زیرسامانه­ها، پیشنهاد شده است. سپس با توجه به نتایج به دست آمده از مدل پیشنهادی ایستا، پویایی سامانه و مفاهیم نظریه تکاملی بازی ها، یک روش جدید و پویا برای تعیین راهبرد های پایدار دفاع و حمله معرفی می شود که در آن، مدافع دو راهبرد دفاع بر مبنای واقعی بودن تمام و یا 90 درصد حملات و مهاجم نیز دو راهبرد استفاده و یا عدم استفاده از حملات مجازی را برگزیده اند. درنهایت، مدل ارائه شده تحقیق برای یک مثال عددی، استفاده شده و نتایج آن مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.