تصویر و جایگاه گرشاسب در اوستا

گرشاسب، مشهورترین و قدرتمندترین پهلوان باستانی ایران است. وی برترین چهره و مشهورترین شخصیت در حماسه دینی ایرانیانقدیم میباشد. جایگاه وی در حماسه دینی، درست برابر است با مقام رستم در حماسه ملی ایران. گرشاسب در دین زردشتی، جایگاهویژه ای دارد. وی یکی از جاودانانی است که در پایان به یاری سوشیانس، آخرین موعود زردشتی بر میخیزد. به عقیده زردشتیان،گرشاسب نمرده است، بلکه در دشت پیشانسه افتاده است و تن او به وسیله نود و نه هزار و نهصد و نود و نه فروهر نگهداریمی شود. از اوستا چنین بر می آید که گرشاسب زردشتی نبوده است. علت این امر نیز، آن است که در زمان او زردشت ظهور نکردهبود. اما در روایات آمده است که اهورامزدا ابتدا دین خویش یعنی دین مزدیسنی را بر جمشید و گرشاسب عرضه کرد و ا ز آنهاخواست که دین او را گسترش دهند، ولی آنها نپذیرفتند و سالها بعد زردشت آیین مزدیسنی را به جهانیان رساند و گسترش داد. باوجود اینکه گرشاسب پیام آوری اهورامزدا را نپذیرفت، در اوستا به نیکی از وی یاد شده است. زردشت از اهورامزدا میخواهد کهگرشاسب را به بهشت ببرد. در حقیقت طبق آنچه در اوستا و روایات پهلوی آمده است، گرشاسب به سبب خدمتی که به سوشیانس،موعود آخرالزمان دین زردشتی کرد، محبوب زردشت و زردشتیان است.