نقش اتلاف و تسبیب در پرداخت خسارات

از قدیم الایام مرسوم بوده است که هر کس موجب زیان مالی و بدنی و شرافتی و معنوی به غیر می شدهاست مجبور به جبران و پرداخت غرامت به اندازه خسارت وارده به دیگری بوده است، و این قایده قبل ازاسلام در ایران وکشورهای متمدن مرسوم بوده است. تا اینکه اسلام در سرزمین های اسلامی استقرارمی یابد، و با توجه به نیازهای روز اقدام به تاسیس قاعده هایی برای توجیه اخذ غرامت از متلف می نماید. ازجمله این قواعد، قاعده لاضرر که متلف را به جبران آن مال تلف شده ملزم می نماید. در مسیولیت جبرانزیان دو نظریه تقدیر و نظریه مسیولیت وجود دارد. قانون مدنی ایران این مسیولیت را تحت دو عنواناتلاف و تسبیب بیان نموده است. که در این مقاله سعی نگارندگان براین است که مساله فوق را توضیح، ونظریات محققین را ارایه دهد.