ارزیابی زیست محیطی تخلیه زه آب اراضی شالیزاری به تالاب انزلی ( مطالعه موردی: بخشی ازواحد عمرانی F4 شبکه آبیاری و زهکشی سفیدرود )

تخلیه زه آبهای کشاورزی به آبهای سطحی نه تنها موجب کاهش کیفیت آبهای سطحی میگردد، بلکه منجر به تخریب محیطزیست منطقه نیز میشود. تالاب انزلی یکی از مهمترین تالابهای استان گیلان به شمار میرود که تخلیه زه آب اراضی کشاورزی منطقه به آن، موجت آلودگی و تخریب آن شده است. در پژوهش حاضر آثار زیست محیطی ناشی از تخلیه زه آب اراضی کشاورزی بخشی از واحد عمرانی F4 شبکه آبیاری و زهکشی سفیدرود مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور مقادیر برخی از کاتیونها، آنیونها و پارامترهای نسبت جذب سدیم و هدایت هیدرولیکی در آب آبیاری و زه آب خروجی این منطقه در طول چهار دوره نمونه برداری در فصل زراعی برنج در سال 1396، اندازهگیری شدند. نتایج حاصل نشان داد که بیشترین غلظت کاتیونها مربوط به منیزیم، به میزان 124/98 میلی گرم بر لیتر در ماه تیر و بیشترین غلظت آنیونها مربوط به نیترات، به میزان 1/87 میلیگرم بر لیتر در ماه اردیبهشت بود. همچنین بیشترین مقدار نسبت جذب سدیم و هدایت الکتریکی بهترتیب برابر با 11/06 در ماه اردیبهشت و 480 میکرو زیمنس بر سانتیمتر در ماه تیر به دست آمد. مقایسه مقادیر آنیونها و کاتیونهای زه آب زهکشها با استانداردهای تخلیه پساب به محیط زیست نشان داد که به غیر از منیزیم سایر پارامترها مشکل زیست محیطی برای تالاب ایجاد نمینمایند.