پهنه بندی اقلیمی و امکان سنجی کشت پاییزه چغندرقند در استان کرمان
محل انتشار: دوفصلنامه چغندرقند، دوره: 33، شماره: 2
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 286
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRSB-33-2_003
تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1398
چکیده مقاله:
کاشت پاییزه چغندرقند به دلیل کارایی بیشتر مصرف آب در مناطق نیمه خشک از اهمیت زیادی برخوردار است. کاشت چغندرقند در استان کرمان قبلا فقط به صورت بهاره انجام می گرفت، لذا ضروری است امکان سنجی کاشت پاییزه چغندرقند در این مناطق صورت پذیرد. استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) با در نظرگیری هم زمان فاکتورهای مختلف موثر بر رشد چغندرقند بهترین و کم هزینه ترین روش جهت شناسایی مناطق مستعد کاشت پاییزه چغندرقند است. در این تحقیق به منظور پهنه بندی استان کرمان ازنظر شناسایی مناطق مستعد کشت چغندرقند، عناصر اقلیمی بلندمدت دما و بارش مناطق مختلف استان جمع آوری گردید. سپس احتمال وقوع واحدهای حرارتی تجمعی، شاخص قابلیت تولید زیست توده، ساعات بهاره شدن، یخ زدگی، بارندگی و طول روز برای هر ایستگاه محاسبه و نقشه آن ترسیم گردید. پس از وزن دهی لایه های فوق با استفاده از روش سلسله مراتبی، نقشه پهنه بندی نهایی در محیط ARC-GIS تهیه گردید. نتایج نشان داد که در شهرستان های بافت، بردسیر و شهربابک بوته های چغندرقند ساقه گل دهنده تولید خواهند کرد. ولی در جنوب استان مجموع دماهای بهاره شدن برای ساقه روی کافی نیست. بارش کمتر از 50 میلی متر در طول فصل زراعی در برخی مناطق جنوبی و شمال شرق استان مزیت کشت در این مناطق را کاهش می دهد. بیشتر اراضی که بارش بیش از 200 میلی متر دارند با خطر یخ زدگی، عدم دریافت GDD مناسب و بهاره شدن مواجه می باشند. بر اساس نقشه پهنه بندی نهایی 19/42 درصد اراضی استان کرمان شامل شهرستان کهنوج، منوجان، عنبر آباد، جنوب شهرستان جیرفت، شرق شهرستان بم و جنوب شهرستان بافت جزو مناطق بسیار مناسب، 22/67 درصد مناطق استان مناسب، 21/76 درصد متوسط و 15/36 درصد مساحت استان دارای شرایط نامناسب برای کاشت پاییزه چغندرقند می باشند. بنابراین امکان کاشت پاییزه چغندرقند در سطح نسبتا وسیعی از استان کرمان وجود دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدعلی جواهری
استادیار مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمان، ایران
مهدی نادی
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، دانشکده مهندسی زراعی، گروه مهندسی آب
حمید نجفی نژاد
استادیار بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :